Αναζητούνται λύσεις...

Για τους κατοίκους του κέντρου και για όσους επισκέπτονται το κέντρο, οι άστεγοι συμπολίτες μας είναι μια θλιβερή πραγματικότητα. Η εντύπωση που μου δίνεται -είμαι κάτοικος του ιστορικού κέντρου- είναι ότι αυξάνονται με αργούς ίσως, αλλά σταθερούς ρυθμούς. Η ύπαρξή τους συνδέεται αξιωματικά, τολμώ να ισχυριστώ, με τον καζίνο-καπιταλισμό των τελευταίων χρόνων και με τις κυκλικές του κρίσεις. Αυτός λοιπόν στέλνει στον δρόμο σε ετήσια βάση χιλιάδες συνανθρώπους μας σε πολλά κράτη και κυρίως στις πρωτεύουσες και στις μεγάλες πόλεις. Εδώ, στην πατρίδα μας, την τελευταία επταετία, με αφορμή την οικονομική κρίση που αποδεικνύεται ιδιαίτερα ανθεκτική σε διακηρύξεις και υποσχέσεις, ενώ λατρεύει τα μνημόνια, οι άστεγοι ενώ ήταν ένα ασυνήθιστο θέαμα, τώρα έχουν πάρει διαστάσεις κανονικότητας και αναπόσπαστου στοιχείου της καθημερινότητας, τουλάχιστον στο κέντρο της Αθήνας. Μέχρι τώρα οι προσπάθειες που γίνονται από τις πολιτικές δυνάμεις είναι ατελέσφορες, μια και δεν είναι σε θέση να άρουν τις γενεσιουργές αιτίες. Βεβαίως θα μπορούσαν να ασχοληθούν και να βρουν κάποιες πρακτικές λύσεις, που θα κάνουν τη ζωή αυτών των ανθρώπων υποφερτή. Ο Δήμος και η Εκκλησία έχουν δραστηριοποιηθεί στην κάλυψη των επισιτιστικών τους αναγκών και έτερον ουδέν. Μην ξεχάσω να σημειώσω ότι σε περιπτώσεις ακραίων καιρικών φαινομένων, όπως σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες, ανοίγουν κάποια κλειστά γυμναστήρια με θέρμανση. 

Επειδή αυτοί οι συμπολίτες μας, που βρίσκονται στον δρόμο, δυστυχώς δεν αναμένεται να ανακάμψουν οικονομικά, θα ήταν καλό να πάψουν να είναι στην πράξη αόρατοι για το πολιτικό μας σύστημα και να μην επαφίονται στην ιδιωτική πρωτοβουλία ή στις περιορισμένες προσπάθειες των Δήμων ή της Εκκλησίας για να βρουν λύσεις και να τους "ξεπλένουν" από τις ευθύνες τους. Θα μπορούσαν για παράδειγμα να σκεφτούν λύσεις για τη στέγασή τους, όπως έκαναν οι φίλοι μας τα "Αμερικανάκια", σε σχέση μ' εμάς τους πανέξυπνους, εκεί στο μακρινό Λος Άντζελες. Διαβάστε εδώ το σχετικό ρεπορτάζ και δείτε μια φωτογραφία: www.economy365.gr/article/29687/spitia-gia-astegoys-kataskeyasan-foitites-arhitektonikis.   Επίσης στην ίδια πολιτεία, επειδή το Λος Άντζελες εκτός από Πόλη των Αγγέλων, είναι και η πόλη των αστέγων, προσπάθησαν να βρουν τρόπους χρηματοδότησης για την παροχή υπηρεσιών σε αυτούς. Γιατί πρέπει να το ομολογήσω, οι Αμερικάνοι εκτός από μπλα μπλα είναι οπαδοί των πρακτικών λύσεων. Και κάτι μπορούν να μας διδάξουν εμάς τους απογόνους ενδόξων προγόνων με λαμπρή ιστορία, αλλά με αβέβαιο μέλλον. Διαβάστε παρακαλώ το σχετικό ρεπορτάζ του Χρ. Ξανθάκη από το newpost: newpost.gr/blogs/xrhstos-ksanthakhs/594033/lefta-twra-gia-toys-astegoys. Α! Και μην ξεχάσω, αξίζει έστω και με την αρνητική έννοια να διαβάσετε το όντως αδιανόητο κείμενο που αναφέρει ο Χρ. Ξανθάκης και ανέβηκε στο The Huffington Post. Ένας φοιτητής της νομικής προσπαθεί να αναλύσει(;) την υψηλή τηλεθέαση του ριάλιτι Survivor με μαρξιστική ανάλυση. Το παιδί, αν δεν τρολάρει, είναι παντελώς άσχετο και δεν ξέρει τι του γίνεται. Τον κόβω για πολεμοχαρή ψηφοφόρο του Ποταμιού, που έχει σοβαρές πιθανότητες να πάει μπροστά στη ζωή του, επειδή διαθέτει τόσο διεστραμμένο... τρόπο σκέψης. Για να μην κουράζεστε, ιδού ο σχετικός σύνδεσμος: www.huffingtonpost.gr/stavros-christodoulou/-show-survivor-_b_15207854.html.