Απόγνωση

Η θεομηνία είναι πολύ πρόσφατη και η απελπισία δεν χρειάζεται πολλά ή περίτεχνα λόγια για να περιγραφεί. Δύο φωτογραφίες και λίγες γραμμές αρκούν, όπως θα διαπιστώσετε, διαβάζοντας παρακάτω. Από τον ιστότοπο Harddog.

Συγκλονιστικές φωτογραφίες, παραστατικό κείμενο

Ίσως έχετε βρει και αλλού το κείμενο που μπορείτε να διαβάσετε πιο κάτω. Είναι συγκλονιστικά γραμμένο (στο «καλό» κομμάτι του fb) από τον δημοσιογράφο Νίκο Σβέρκο. Συγκλονιστικές και οι δυο φωτογραφίες. Η μία, με το αρνί στην αγκαλιά, ανήκει στη δουλειά τού Γιάννη Φλούλη για το πρακτορείο Reuters. Η άλλη είναι τραβηγμένη από τον Λάμπρο Παπαγεωργίου. Μια φωτογραφία σπαρακτική –η απεικόνιση της απόγνωσης με ένα κλασματικό κλικ. (Ευχαριστούμε τη φίλη Ρ.Μ. που μας βοήθησε να δούμε και να βρούμε φωτογραφίες και ανάρτηση).

Το κείμενο ακολουθεί:

Γνωρίζουν το καθένα από τα ζωντανά τους. Τα αναγνωρίζουν ανάμεσα σε εκατοντάδες. Αν τύχει και χάσουν ένα από αρρώστια, από την πλημμύρα ή από κάποιο θηρίο, χάνουν ένα κομμάτι του εαυτού τους.
Ζουν την κυκλικότητα της φύσης, χαίρονται με τις άγριες γέννες, αντιμετωπίζουν τη σφαγή ως προπατορικό καθήκον, θρηνούν σιωπηλά με τον άδικο χαμό.
Αν παρατήσουν το κοπάδι τους οριστικά, μαραίνονται.Οι τσοπάνηδες της Καρδίτσας ρίχτηκαν στα νερά της πλημμύρας για να σώσουν τα προβατά τους, τα κουβάλησαν στα χέρια, με πρόσωπα σκυθρωπά, εγκαταλελειμμένοι στον διαρκή τους αγώνα.
Δεν περιμένουν κανέναν χαρτογιακά του Κολωνακίου να τους καταλάβει. Θα συνεχίσουν να κουβαλάνε μόνοι τους το φορτίο της επιβίωσης, σαν να παλεύουν μοναχικοί τα στοιχειά της φύσης.