Ε, ρε, χουνέρι...

Φίλοι μου, τι ρομπατσίνα* άκουσε ο Κυριάκος πάνω στην πρώτη επέτειο της επιτελικής του κυβέρνησης; Έκανε ντου ο πρόεδρας  -ένας είναι- και του χάλασε τη φιέστα. Του πέταξε στα μούτρα κοντά ένα εκατομμύριο, δεν τα λες και λίγα. Βεβαίως ο πρόεδρας δίνει τέτοια ποσά και πολύ περισσότερα για ν' αγοράσει κανέναν καλό παίχτουρα για τον Θρύλο. Έχει τον τρόπο του, δεν εξαρτάται η επιβίωσή του από αυτά τα λεφτά. Το θέμα όμως είναι... ιδεολογικό. Κάτσε, λέει ο Μαρινάκης, εγώ είμαι ο χορηγός αυτής της κυβέρνησης από όποια γωνία, χαντάκι, μετερίζι κι αν το δεις. Και εισπράττω συνολικά 1.231.000 (με ΦΠΑ) έχοντας έναν τηλεοπτικό σταθμό, δύο εφημερίδες και επτά σάιτς, που νυχθημερόν σκάβουν οχυρωματικά έργα για την κυβέρνηση των αρίστων και βαθείς λάκκους, όπου παραχώνουν εκείνους τους απαίσιους φιλομαδουραίους. Δεν μπορεί ένας Βαρδινογιάννης να εισπράττει συνολικά 2.127.000 ευρώ με παρόμοιο αριθμό μέσων. Από πού κι ως πού; Αμ η άλλη η μουχρίτσα ο Αλαφούζος, που θα μου κουνιέται τώρα με τα 1.387.000 ευρώ. Τα ύστερα του κόσμου, ρε! Μόνο ο όμιλος του βρομοπόντιου πήρε λιγότερα. Ευτυχώς δηλαδή, γιατί δεν θα 'χα μούτρα να πηγαίνω στου Καραισκάκη. Είναι θέμα πρεστίζ, πώς να το κάνουμε!

Τον έπνιξε η αδικία και η αγνωμοσύνη, που λέτε, τον πρόεδρα και έκανε την κίνησή του. Δεν περνάνε σ' εμένα αυτά, Κυριάκο. Πάρε πίσω τα βρόμικα λεφτά σου. Αυτά έχει η ζωή όμως. Τέτοιες σχέσεις είναι σαν το πινγκ πονγκ. Όταν σου πετάνε το μπαλάκι, πρέπει και εσύ να το επιστρέφεις. Πάντως ο Μαρινάκης βλάκας δεν είναι, έχει μνήμη καμήλας και έχει grande σχέδια - αυτό είναι φανερό. Ίδωμεν...

Επί του ιδίου θέματος, φιλοξενώ ένα... τοξικό, ραδιενεργό κείμενο του Θανάση Καρτερού. Και ο Θανάσης ξέρει από ραδιενέργεια και τις επιπτώσεις της εδώ και πολλά χρόνια, μην το ξεχνάμε αυτό. Σοβαρά τώρα. Θα μου άρεσε πολύ, αν μπορούσαν όλα τα αντιπολιτευόμενα Μέσα να συντονιστούν και να επιστρέψουν τα ποσά που πήραν, γιατί είναι θέμα αξιοπρέπειας και πολιτικής εντιμότητας. Αλλά...

* Ρομπατσίνα. Κατά το Slang.gr είναι: Η κατσάδα, αυστηρή επίπληξη, χέσιμο, ξέχεσμα. Παλιομοδίτικη αργκό. Μοιάζει ιταλικής προελεύσεως.

Ο Μαρινάκης; Θεέ μου, σ'χώρα μας!

Αχός βαρύς ακούστηκε, πολλά τουφέκια πέσαν. Αλλά μηδέ σε γάμο ρίχτηκαν, μηδέ στις γιορτές για τον ένα χρόνο του αγίου Κυριάκου και της οσίας κυβέρνησής του. Την ήδη χιλιοτρυπημένη λίστα Πέτσα έβαλε στόχο κι αποτέλειωσε ο Βαγγέλης Μαρινάκης.  Τον φυσικό αυτουργό της κυβερνητικό εκπρόσωπο ξάπλωσε.

Τον ηθικό αυτουργό της πρωθυπουργό της χώρας και σύμμαχό του μέχρι χθες -αύριο βλέπουμε...- στη συντριβή της «χούντας» του ΣΥΡΙΖΑ ρεζίλεψε. Και μαζί μ’ αυτούς έδωσε τη χαριστική βολή στο σύνολο από καπνογόνα παραμύθια και τα τσουβάλια με ψευτιές που βδομάδες τώρα αποτελούν την άμυνα του Μαξίμου.

Ο Μαρινάκης! Μέχρι χθες πελάτης κι απελάτης. Και στην προπαγάνδα της κυβέρνησης πρωταγωνιστής, και στις στρακαστρούκες κατά του Τσίπρα βομβιστής, και Υπερμάχω της πατρίδας και των συνόρων πολεμιστής. Και να πυροβολεί τώρα τον Μητσοτάκη; Να του πετάει περιφρονητικά στο τσουλούφι τα λεφτά της λίστας, πυροβολώντας τα μέτρα και τα σταθμά και τον κακό τους τον καιρό; Να δηλώνει αμέτοχος στη μεγάλη κομπίνα, που έστησαν οι άριστοι του Μαξίμου, καταγγέλλοντας τους κομπιναδόρους; Θα πέσει ο ουρανός να πλακώσει όσους τον θεωρούσαν μέχρι τώρα ξαδελφάκι του Μητσοτάκη. Θεέ μου, σ'χώρα μας!

Δεν έχει δρόμο, δεν έχει οδό για τον Κυριάκο τώρα. Ή θα κάνει το παγώνι ή θα βροντήξει το κανόνι. Διότι, ο Alter Ego έμεινε σκέτο Ego. Γραμμένο τον έχει και το δείχνει. Τον άφησε να εκτεθεί με τις μπούρδες του Πέτσα και τις δικές του φούσκες και όταν έφτασε η ώρα, του πέταξε το γάντι. Στα μούτρα! Αν τολμήσει να το σηκώσει, θα τον πάρει και θα τον σηκώσει. Αν κωλώσει και δεν το σηκώσει, η ουρά του θα φουσκώσει με πολύχρωμα φτερά. Ο αρχηγός θα αποδειχτεί ημιονηγός. Το ξαδελφάκι θα αποδειχτεί ότι είναι ο ίδιος. Και άντε να ξεμπλέξει με τους ιερείς της δημοφιλίας του, με τον Σαμαρά, με την Ντόρα και με τον ντόρο.

Αυτά παθαίνει, μάτια μου, όποιος πολύ αγαπάει - τον εαυτό του. Όποιος νομίζει ότι μπορεί να τους κοροϊδεύει όλους για πάντα. Και όποιος δεν υπολογίζει σωστά το Alter Ego του. Τελικώς του έρχεται σφαλιάρα κι από κει που δεν την περιμένει. Και μπαίνει καρπαζωμένος στην υπαρξιακή κανονικότητα: Τι θα έκανε στη θέση μου ο Μωυσής;