Ε ρε κοροϊδία, αυτά τ' αφεντικά...

[...] σαν πεντόβολα μας παίζουν σ' αυτή την αγορά,
στα λόγια λένε ισότης στη δουλειά
κι όλα στην πάντα σαν γίνει μοιρασιά, [...]                                                                                                                                                                   [...] κι όλο με κέρδος μετράνε τις στιγμές                                                                                                                                                                       με κέρδος, πάλι, μετράνε τις ζωές, [...]

Το θυμάστε αυτό το τραγουδάκι (πάντα επίκαιρο) του Δήμου Μούτση και με τη φωνή της Άλκηστης Πρωτοψάλτη; Αυτό μου ήρθε αυθόρμητα στο νου, καθώς διάβαζα την πρόταση που έκανε στο ΕΣΡ ο γνωστός υπόδικος επιχειρηματίας και εκπεσών πρόεδρος μεγάλου αθλητικού σωματείου, για να αλλάξει ο τηλεοπτικός χαρακτήρας του Mega (από ειδησεογραφικός σε θεματικός). Ο κύρος αυτός έδωσε χρήματα (αρκετά εκατομμύρια) για να πάρει μετοχές, μετά απέσυρε το ενδιαφέρον του και δεν πήρε μέρος στον διαγωνισμό για τις άδειες και τώρα επανέρχεται με αυτή την πρόταση. Θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί: "Δικά του είναι τα λεφτά, ό,τι θέλει τα κάνει και τα σκυλιά δεμένα". Αλλά τουλάχιστον δεν πρέπει να πληρώσει στο ποσοστό που του αναλογεί τους οφειλόμενους (17 μηνών!) μισθούς; Βεβαίως στην πρότασή του υπάρχει μια μικρή λεπτομέρεια. Οι εργαζόμενοι σε ένα θεματικό κανάλι μπορεί να φτάνουν τους πενήντα σε σχέση με τους 400 που επιβάλλεται να απασχολούνται σε έναν ενημερωτικό τηλεοπτικό σταθμό. Ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια, έτσι δεν είναι; 

Διαβάστε ένα άρθρο του δημοσιογράφου Μιχ. Ιγνατίου που όπως θα θυμάστε δούλευε πολλά χρόνια στο Μεγκάλο κανάλι...