Εδώ θα μετρηθούμε όλοι

Χθες είδα το βίντεο από την επεισοδιακή άφιξη μιας βάρκας προσφύγων στο λιμάνι της Θερμής στη Μυτιλήνη και ομολογώ ότι με στενοχώρησε πολύ. Δυσκολεύτηκα να το δω μέχρι τέλους. Αυτά σε συνδυασμό με όσα συμβαίνουν στα βόρεια σύνορά μας με την Τουρκία -όπου πολύ φοβάμαι για μια νέα Ειδομένη- με έχουν βάλει σε μαύρες, απαισιόδοξες σκέψεις για την έλλειψη κρίσης, ενσυναίσθησης και για τη μαυρίλα ψυχής που επιδεικνύουν αρκετοί συμπατριώτες μας. Φοβάμαι δε ότι όσο περνούν οι μέρες όλο και περισσότεροι υποκύπτουν στην ακροδεξιά ρητορική, που με εμφανείς χορηγούς τα τηλεοπτικά κανάλια και την κυβερνητική απραξία δείχνει να φουντώνει στη χώρα. 

Μετά το επίκαιρο και πολιτικά εύστοχο άρθρο του Άγγελου Τσέκερη από το LEFT.gr, το οποίο φιλοξενώ σήμερα, μπορείτε να παρακολουθήσετε το περί ου ο λόγος βίντεο. Σκεφτόμουν ότι τότε, το 2015, που έρχονταν με σαπιοκάραβα και σκασμένα φουσκωτά στα ίδια παράλια οι  άθλιοι αυτοί και οι ικέτες της σύγχρονης εποχής, κάποιες γιαγιάδες είχαν ανοίξει την αγκαλιά τους για τα παιδιά. Τότε μέσα σε διθυραμβικά σχόλια -απολύτως κούφια όπως αποδείχτηκε- είχε συζητηθεί ότι θα προταθούν για το Νόμπελ Ειρήνης. Σήμερα, μόλις πέντε χρόνια μετά, αυτή η σκληρή εικόνα. Πώς γίνεται να αγαπάς τα δικά σου παιδιά και να αποστρέφεις το πρόσωπό σου και να δείχνεις τόση αναισθησία για τα παιδιά των "άλλων"; Τα παιδιά είναι ανυπεράσπιστα και δεν ξέρουν από γεωπολιτικά παιχνίδια, πλουτοπαραγωγικές πηγές, σφαίρες επιρροής κ.λπ. 

Φυσικά δεν μπορώ να προσπεράσω τη θλιβερή στάση των εταίρων μας, που παρατηρούν από μακριά τα γεγονότα. Καμία αλληλεγγύη, παρόλο που τα σύνορά μας είναι τα κοινά ευρωπαϊκά σύνορα. Αυτήν τη στιγμή ο Όρμπαν είναι η κοινή ευρωπαϊκή έκφραση για το μεταναστευτικό ζήτημα. Άλλωστε η ίδια η Ε.Ε., με τη συμφωνία που είχε κάνει με τον Ερντογάν, είχε αποτιμήσει το όλο ζήτημα στα 6 δισεκατομμύρια - με δόσεις.

Δεν μπορώ επίσης να αγνοήσω τη βρομερή και φαιά προπαγάνδα που ασκούν πλείστα όσα Μ.Μ.Ε. Το 2015, όταν είχαν φτάσει κοντά στο ένα εκατομμύριο οι πρόσφυγες και μετανάστες στην πατρίδα μας, δεν έφταιγε ο Ερντογάν -κάτσε καλά- αλλά οι δικαιωματικές εμμονές του ΣΥΡΙΖΑ και ειδικότερα η κ. Τασία... Σήμερα ανακάλυψαν τον Ερντογάν και την εργαλιοποίηση των άμοιρων αυτών ανθρώπων. Η υποκρισία στα καλύτερά της.

Εκφασισμός Αλερτ

Άγγελος Τσέκερης

Το να σκούζουμε σφίγγοντας τους δικέφαλους σαν τον αμερικανό Λεωνίδα στους 300 δεν βοηθά σε τίποτα απολύτως. Η μάλλον βοηθά. Στον εκφασισμό της κοινωνίας.

Και στην Ειδομένη είχε μαζευτεί κόσμος που ήθελε να περάσει τα σύνορα. Και η Βόρεια Μακεδονία είχε παρατάξει αστυνομικές δυνάμεις. Και είχαν γίνει χοντρές φάσεις και είχαν πέσει και δακρυγόνα. Δεν είχε γίνει αντιληπτό όμως ότι η Βόρεια Μακεδονία το αντιμετώπιζε ως λαθροεισβολή που θέλει να καταλύσει την εθνική της κυριαρχία να αλλοιώσει τον τρισχιλιετή πολιτισμό της.

Εμείς ξαφνικά την είδαμε ότι υπερασπιζόμαστε Θερμοπύλες.

Με τα κανάλια να μας εξηγούν ότι οι τύποι στα σύνορά μας, με τα γυναικόπαιδα και τα μπαγκάζια, είναι εξαιρετικά επικίνδυνοι και αξιόμαχοι. Με τους αναλυτές να μας τους παρουσιάζουν περίπου σαν τις ειδικές δυνάμεις του Ερντογάν. Με την ΝΔ να είναι τρισευτυχισμένη που συσπειρώνει επιτέλους την ακροδεξιά της βάση, η οποία μέχρι προχθές την μούτζωνε.

Με τον στρατό να διοργανώνει ιβέντ πραγματικών πυρών μπας και πετύχει κανέναν και φύγουν. Με σιχαμένους πατριώτες να προπηλακίζουν γυναίκες πρόσφυγες με μωρά παιδιά. Με πολιτικούς καραγκιόζηδες να κάνουν αναρτήσεις στο τουίτερ για την χώρα που αμύνεται όρθια και ενωμένη απέναντι στις ορδές των λαθροεισβολέων.

Με κασιδιάρηδες να οργανώνουν εθελοντικούς λόχους από την Κρήτη, για να πάνε στον Έβρο να πολεμήσουν εναντίον αμάχων. Με όλο αυτό το ρίγος εθνικής υπερηφάνειας που διαπερνά το φέισμπουκ και που θα έκανε να δακρύσει ακόμα και το τάγμα εφόδου της Νίκαιας.

Με την αυτοπεποίθηση και την παλληκαριά που σου δημιουργεί ο πόλεμος εναντίον άοπλων, τους οποίους μπορείς να ισοπεδώσεις με πολυβόλα, να κάψεις με ναπάλμ, να αποκεφαλίσεις με σπάθες και να λες ότι υπερασπίζεσαι την Ευρώπη από τους αλλόθρησκους.

Και οι οποίοι δεν ενδιαφέρονται καν να έρθουν στην χώρα σου.

Η κατάσταση είναι σύνθετη, κρίσιμη και απαιτεί διπλωματική δραστηριοποίηση και επιδέξιους χειρισμούς.

Το να σκούζουμε σφίγγοντας τους δικέφαλους σαν τον αμερικανό Λεωνίδα στους 300 δεν βοηθά σε τίποτα απολύτως.

Η μάλλον βοηθά. Στον εκφασισμό της κοινωνίας.

Ας πούμε ένα δυνατό όχι σε αυτή την κατρακύλα.