Είναι τρελός, είναι τρελός ο πρόεδρος...

Τον τίτλο του άρθρου τον επαναλαμβάνετε όσες φορές θέλετε... Και αυτή τη φορά δεν είναι για καλό... Αναφέρεται στον πρόεδρο της επαγγελματικής ομάδας μπάσκετ του Παναθηναϊκού, Δημ. Γιαννακόπουλο. Την Τρίτη που μας πέρασε, μετά την ψιλοαναμενόμενη ήττα της ομάδας του στην Πόλη από τη Φενέρ, ακύρωσε τα αεροπορικά εισιτήρια της επιστροφής στα πάτρια εδάφη και υποχρέωσε όλη την ομάδα να επιστρέψει οδικώς. Οι παίκτες, το προπονητικό τιμ, και οι υπόλοιποι συνοδοί κατέβασαν το κεφάλι, έπνιξαν τις όποιες -δίκαιες- αντιδράσεις τους και μπήκαν στο πούλμαν της επιστροφής. Δεν ακολούθησαν τέσσερις παίκτες, που γύρισαν μόνοι τους αεροπορικώς και των οποίων το επαγγελματικό μέλλον στο σωματείο κρίνεται επιεικώς αβέβαιο. Φυσικά προκλήθηκε μεγάλο σούσουρο, εδώ αλλά και διεθνώς και ο σχολιασμός στο διαδίκτυο και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πήρε φωτιά.

Η ίδια η προεδράρα δικαιολόγησε την απόφαση ως εξής: "Η απόφαση για την επιστροφή της αποστολής οδικώς από την Κωνσταντινούπολη δεν σχετίζεται με την ήττα και τον αποκλεισμό από το Final Four, αλλά με τα συνεχή κρούσματα απειθαρχίας, αντιεπαγγελματισμού από κάποιους παίκτες και εντέλει την αδιαφορία και την παράδοση άνευ όρων κάποιων παικτών στον τρίτο αγώνα. Ελπίζουμε ότι δεν θα χρειαστεί στο μέλλον να επαναλάβουμε παρόμοιες κινήσεις". Ναι, αλλά τιμωρεί αδιακρίτως όλη την αποστολή! Δηλαδή εισάγει την έννοια της συλλογικής ευθύνης πάνω στα κεφάλια όλων και όχι κάποιων. Μου θυμίζει πάρα πολύ τον στρατό, όπου για την όποια απειθαρχία των φαντάρων τιμωρούσαν συλλογικά ολόκληρη τη μονάδα με τον ενδόμυχο σκοπό, αλλά και την υπόρρητη προτροπή να "κανονίζουν" οι ίδιοι οι φαντάροι τα "απείθαρχα" και εκτός "συλλογικού" πνεύματος ρεμάλια. Επικαλείται κάποιους "αδιάφορους" και "αντιεπαγγελματίες" και επιβάλλει ένα εξευτελιστικό καψώνι στους ΠΑΝΤΕΣ. 

Φυσικά η προεδράρα Τράκης θα έχει και την απαίτηση, έπειτα από αυτόν τον διασυρμό της προσωπικότητας των αθλητών, η ομάδα σαν μια "σφιγμένη γροθιά" να γράψει νέες σελίδες δόξας καταθέτοντας οι παίκτες την ψυχή τους και άλλα τέτοια γραφικά που συνήθως διαβάζεις στον οπαδικό Τύπο. Το πιθανότερο είναι η ομάδα να αποσυντονιστεί και να αποσυσπειρωθεί εξαιτίας αυτής της απόφασης. Η νίκη και η ήττα είναι μέσα στη φύση των ομαδικών σπορ, αλλά ηγεμονίσκοι σαν τον Δημ. Γιαννακόπουλο είναι αδύνατον να αποδεχτούν. Η δική του ομάδα είναι "καταδικασμένη" μόνο να κερδίζει. Ξεκάθαρα συντάσσομαι με τους παίκτες και μακάρι να του είχαν αντισταθεί όλοι και όχι μόνο οι γνωστοί τέσσερις. Μπορεί, πρόεδρε, να βάζεις τα λεφτά σου, αλλά αυτό δεν σου δίνει το δικαίωμα να φέρεσαι με αυτό τον τρόπο. Ό,τι εισπράξεις από δω και πέρα, κ. Γιαννακόπουλε, είναι αποκλειστική σου ευθύνη. Διαβάστε από τον ιστότοπο POPAGANDA το παρακάτω άρθρο του Παναγιώτη Μένεγου:

Το ίνσταγκραμ του ισχυρού άνδρα της ΚΑΕ Παναθηναϊκός, Δημήτρη Γιαννακόπουλου, είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα και διασκεδαστικά πράγματα στα ελληνικά σόσιαλ μίντια. Στιγμιότυπα από διακοπές σε παραδεισένιες αμμουδιές, ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και χιονισμένα τοπία, τσιτάτα από εμβληματικές ταινίες με μια προτίμηση στον Αλ Πατσίνο ως Μάικλ Κορλέονε ή Τόνι Μοντάνα, βίντεο με fast and the furious «καταδιώξεις» στην Αττική Οδό, απολαυστικά (για όσους είμαστε Παναθηναϊκοί) πειράγματα στον «αιώνιο αντίπαλο», εμψυχωτικά μηνύματα τις ημέρες των αγώνων, ακόμα κι εφήμερη υποστηριξη Λεπέν «που μαζι με τον Τραμπ δίνουν στον πλανήτη μια ακόμα ευκαιρία» (τελικά, το συγκεκριμένο ποστ κατέβηκε – ίσως λόγω του πολιτικά ευαίσθητου περιεχόμενού του). Ακόμα πιο απολαυστικά είναι τα σχόλια: τα «γεια σου προεδράρα» και τα «δώσε πόνο λέμεεεε» πάνε κι έρχονται, υπάρχουν και τα πιο πικάντικα (συνήθως με προτροπές στον προέδρο να προβεί σε γενετήσιες πράξεις στο λιμάνι) και φυσικά αυτό το πράγμα που δε συνηθίζεται ποτέ όσο κι αν η κοινωνική δικτύωση είναι πια δεύτερη φύση: η οικειότητα που δείχνουν άνθρωποι σε ανθρώπους που θαυμάζουν αλλά δε γνωρίζουν (και δε θα γνωρίσουν ποτέ).

Αυτό είναι ένα καλός τρόπος για να είσαι δημοφιλής στα σόσιαλ μίντια. Και ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι και με το παραπάνω. Στα καλά του, μπορεί και να φτάσει σε πενταψήφιο αριθμό likes, οι ειδικοί θα έβλεπαν το engagement και θα έσκιζαν τα πτυχία τους…

Μόνο που αυτός δεν είναι καθόλου καλός τρόπος για να διοικείς τη μεγαλύτερη ομάδα μπάσκετ που ανέδειξε το ευρωπαϊκό μπάσκετ εδώ και 25 χρόνια, τον έξι φορές πρωταθλητή Ευρώπης Παναθηναϊκό. Ο σκοπός είναι να παίρνεις τίτλους, να πετυχαίνεις μεγάλες νίκες, να βγάζεις παίκτες, να κάνεις περήφανους όσους δίνουμε κάθε χρόνο τα ωραία μας λεφτάκια για τα διαρκείας.

Όχι να δίνεις πόνο.

«Δεν αξίζαμε να προκριθούμε», δήλωσε χθες μετά το ματς ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος. Και μετά ακύρωσε τα αεροπορικά εισιτήρια της επιστροφής… 

Την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, μερικοί από τους 30 καλύτερους παίκτες της Ευρωλίγκας, αθλητες διεθνείς με την Εθνική Ομάδα, όλοι τους ακριβοπληρωμένοι επαγγελματίες είναι στοιβαγμένοι σε ένα πούλμαν κι επιστρέφουν οδικώς από την Κωνσταντινούπολη. Έχω κάνει το ταξίδι – ο K.C. Rivers, ο Νικ Καλάθης και ο Γιαννης Μπουρούσης θα δουν τοπία που μόνο σε βουκολικά μετα-γουέστερν τούρκων σκηνοθετών μπορείς να συναντήσεις. Αυτός είναι ο τρόπος που επέλεξε ο ισχυρός άνδρας του «τριφυλλιού» να τιμωρήσει εκείνους και τους συμπαίκτες τους για την, ομολογουμένως, φτωχή παρουσία τους στα τρια ματς απέναντι στη Φενέρ του Ζέλικο Ομπράντοβιτς την τελευταία εβδομάδα. Σε κάποια γωνιά, ο Τσάβι Πασκουάλ, επίσης τρομερά ντεφορμέ στη σειρά, έχει καταλάβει πια που έμπλεξε. Και γύρω τους, τα μέλη του σταφ και κάποιοι δημοσιογράφοι τραβάνε κι αυτοί ένα 11ωρο πρωτόγνωρο για ομάδα αυτού του επιπέδου. Ο Αντώνης Φώτσης -έχει 18 τίτλους με αυτήν την ομάδα- και οι Αμερικάνοι Μάικ Τζέιμς, Κένι Γκάμπριελ και Κρις Σίνγκλετον γλίτωσαν τον εαυτο τους από τον εξευτελισμό και αρνήθηκαν να ταξιδέψουν οδικώς. Φωτογραφίες τους μέσα σε ταξί να κατευθύνονται στο αεροδρόμιο υπάρχουν στο διαδίκτυο και δίνουν κι άλλο υλικό στο διασυρμό, ενώ η φημολογία θέλει τον Γιαννακόπουλο να τους τελειώνει. 

Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος έκανε πράξη αυτό που δυο φορές απείλησε να κανει ο Βαγγέλης Μαρινάκης. Κάποτε δεν ήθελε να βάλει τον κόουτς Έβαλντ Λίνεν  στο αεροπλάνο της επιστροφής μετά από έναν οδυνηρό καλοκαιρινό αποκλεισμό από την Ευρώπη, αλλά και φέτος που ο Ολυμπιακός έμεινε εκτός Τσάμπιονς Λιγκ απείλησε «να μην ανέβουν στο αεροπλάνο». Τον ξεπέρασε, αν αυτός είναι ο σκοπός του στο άτυπο «Survivor των Ισχυρών Ανδρών». Και φάνηκε αμάσητος στους followers του, δεν το αποκλείω καθόλου και σε κάποιους αρθρογράφους που ίσως τον δικαιώσουν. Έτσι κι αλλιώς, η προειδοποιητική βολή έχει πέσει από την αρχή της σεζόν όταν στο τρίτο-τέταρτο ματς έδιωξε τον Αργύρη Πεδουλάκη μετά από μια συντριβή σε ένα ντέρμπι με το Ολυμπιακό που μοιάζει σήμερα πιο μακρινό κι από την εποχή του χαλκού και δεν το θυμάται κανείς.

Τι έχασε; Ένα συντριπτικό ποσοστό όσων ξανά σόλνταραν δις το ΟΑΚΑ πριν λίγες μέρες. Και την ομάδα. Που έγινε ο περίγελος των σόσιαλ μίντια, αν και μικρή σημασία έχει αυτό για τους υπόλοιπους εκτός από τον διοικητικό ηγέτη που τόσο τα αγαπά και τα υπολογίζει. Και που έγινε μπουρδέλο (που λέει και το σύνθημα) σε ένα πούλμαν που έχει πάρει τον μακρύ δρόμο επιστροφής και ο καθένας κοιτάζει έκπληκτος τον άλλον τσεκάροντας (αεροπορικά) εισιτήρια για το που θα παίζει του χρόνου.