Έξι χρόνια τώρα Λαμπρή δεν βλέπουμε
2016-04-29 13:05[...] Σ' όλες τις γωνίες μας ζητάν το πρόσωπό μας. το μόνο που μας έμεινε 'είν' ένα τζάμι σπασμένο κολλημένο βιαστικά με τέσσερις λουρίδες μαχητικής αρθρογραφίας. [...]
Στίχοι από το ποίημα "Κλειστό τετράγωνο" του Άρη Αλεξάνδρου, ΠΟΙΗΜΑΤΑ (1941-1974), Εκδ. ύψιλον/βιβλία, σσ. 57-59.
Μου δίνεται πολλές φορές η εντύπωση, όταν ακούω ειδήσεις στην τηλεόραση ή διαβάζω στις εφημερίδες και στο διαδίκτυο, ότι είμαι παγιδευμένος στην ίδια μέρα, την οποία ζω και ξαναζώ συνεχώς εδώ και έξι χρόνια. Όπως ο κινηματογραφικός ήρωας της ταινίας Η μέρα της μαρμότας. Το μόνο που άλλαξε σε αυτά τα έξι χρόνια είναι οι εφημερίδες και οι ιστότοποι. Κατά τα άλλα η ίδια θλιβερή πραγματικότητα που χειροτερεύει, τα ίδια αδιέξοδα που πληθαίνουν, οι ίδιες επαναλαμβανόμενες υποσχέσεις -από διαφορετικά χείλη κάθε φορά- ότι η Ανάσταση είναι προ των πυλών και θα μπούμε σε μια αέναη άνοιξη (οικονομικής ανάκαμψης, επενδύσεων, θέσεων εργασίας και άλλων τέτοιων ωραίων). Κοιμόμαστε το βράδυ με την ελπίδα να δούμε αισιόδοξα όνειρα και ξυπνάμε το άλλο πρωί βάρβαρα, στην ίδια πραγματικότητα της προηγούμενης μέρας, έξι χρόνια τώρα.
Πόσο και πόσα θα αντέξουμε ακόμα; Τα μέτρα που νομοθετούνται, εκτός από τον χαρακτηρισμό οδυνηρά, που όπως και να το κάνουμε επάξια τον δικαιούνται, χαρακτηρίζονται και από ανέφικτα ως ατελέσφορα. Δηλαδή δεν πρόκειται, λόγω οικονομικής αδυναμίας αυτών στους οποίους απευθύνονται, να επιτύχουν τους συμφωνημένους στόχους με τους "φιλεύσπλαγχνους εταίρους" μας. Και έτσι ο αέναος κύκλος των πιέσεων και οικονομικών εκβιασμών που ζούμε, ιδιαίτερα τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, θα συνεχίζεται δίχως ορατή διέξοδο. Η αδυναμία επίτευξης των οικονομικών στόχων που έχουμε υπογράψει μαζί τους θα φέρει νέα μέτρα. Έχω την εντύπωση ότι οι "ψυχοπονιάρηδες εταίροι" μας δεν ενδιαφέρονται στην πραγματικότητα να πιάνουμε τους στόχους όσο, μέσω αυτών, να βρισκόμαστε σε μια συνεχή κατάσταση δουλοπαροικίας.
Τρανό παράδειγμα ο περίφημος "δημοσιονομικός κόφτης". Όπως ίσως ξέρετε στο 3ο μνημόνιο προβλέπεται ένα όργανο ανεξάρτητο της κυβέρνησης που θα έχει τη νομική ισχύ να επιβάλλει μειώσεις στις κρατικές δαπάνες ή αυξήσεις των κρατικών εσόδων ισόποσες με τον εκτροχιασμό από τον συμφωνηθέντα μνημονιακό στόχο. Με αυτό που ζητούν τώρα, δηλαδή να νομοθετηθούν προκαταβολικά συγκεκριμένα μέτρα που θα αποφέρουν 3,5 δισ. ευρώ. Δηλαδή μια "κάβα" μέτρων, τα οποία έχουν προκαταβολικά αποφασιστεί από ποιες πηγές και με ποιο τρόπο θα επιτευχθούν. Πραγματικά, αν η κυβέρνηση υποκύψει, δεν νομίζω ότι χρειάζεται πλέον να κάνουμε εκλογές στο μέλλον. Πέφτουν και τα τελευταία ράκη εθνικής κυριαρχίας και μάλιστα από κυβέρνηση με βασικό κορμό την Αριστερά. Για την αντιπολίτευση δεν χρειάζεται να πει κανένας τίποτα. Οι μεν θέλουν να σηκωθεί να φύγει ο Τσίπρας, οι δε με οικουμενική κυβέρνηση, κάποιοι άλλοι στην καρακοσμάρα τους και μόνο οι άθλιοι χρυσαυγίτες τρίβουν τα χέρια τους από την πιθανότατη αύξηση του ποσοστού τους.
Η αλήθεια είναι σκληρή και πρέπει να τη δούμε κατάματα, αν θέλουμε να διατηρούμε κάποιες ελπίδες. Η διαπραγματευτική τακτική, που έλεγε και εξακολουθεί να λέει πως οι Ευρωπαίοι δανειστές μας θέλουν να ορθοποδήσουμε και ότι έχουν αντιτιθέμενα συμφέροντα και τακτικές με το ΔΝΤ, έχει στην πράξη χρεοκοπήσει παταγωδώς. Ίσα ίσα το βλέπουμε πως έχουν συνασπιστεί και μας βαράνε αλύπητα και οι δύο. Όσο για κάτι ερείσματα της Ελλάδας που ακούνε στα ονόματα Γιουνκέρ, Ολάντ, Τουσκ, Πιτέλα κλπ., μόνο κλαυσίγελο προκαλούν. Τα μειράκια του Σόιμπλε θα σηκώσουν κεφάλι για τις κρυφές και φανερές χάρες μας; Ξυπνήστε παρακαλώ! Δεν πρόκειται ούτε οι Ευρωπαίοι, ούτε το ΔΝΤ να μας αφήσουν σε χλωρό κλαρί. Με αξιοθαύμαστη σύμπνοια και αποφασιστικότητα θα μας οδηγήσουν στον στρατηγικό στόχο που μας επιφυλάσσουν. Ποιος είναι αυτός; Να μας εξουθενώσουν οικονομικά, ηθικά, να απαξιώσουν ό,τι αποκαλείται κρατική περιουσία που μπορεί να αγοραστεί από αυτούς στη συμφερότερη τιμή και φυσικά να τιμωρήσουν συστηματικά έναν λαό που τόλμησε να ονειρευτεί κάτι διαφορετικό για το μέλλον του. Και μην ξεχνάμε ότι ειδικά με την απαξίωση και τη δυσφήμηση του ΣΥΡΙΖΑ στέλνουν ένα ηχηρό μήνυμα σε όσους λαούς κάνουν ή έχουν την ευκαιρία να εκφράσουν παρόμοιες επιθυμίες και όνειρα.
Για όλο αυτό τον εσμό των δανειστών μας και των εγχώριων λακέδων και πρακτόρων τους τα πράγματα θα πηγαίνουν "extra prima good", όπως λέγεται. Και όσο δεν αρθρώνεται μια εναλλακτική πολιτική από την κυβερνώσα Αριστερά, που να αμφισβητεί εν τοις πράγμασι τον πυρήνα των στρατηγικών επιδιώξεων των "εταίρων" μας και των Βορειοαμερικανών "συμμάχων" μας, τότε ζήτω που καήκαμε. Καμιά Ανάσταση δεν πρόκειται να δούμε και ας λέει ο Αλέξης περί του αντιθέτου. Αλλαγή πολιτικής χρειάζεται και νέα εργαλεία εφαρμογής, ας το πάρουμε απόφαση. Δύσκολο και οδυνηρό; Σίγουρα ναι. Αλλά δεν νομίζω ότι υπάρχει άλλος δρόμος. Καθώς γράφω αυτές τις γραμμές, ακούω τις καμπάνες από τις εκκλησίες. Ελπίζω να προοιωνίζουν την Ανάσταση και όχι την κηδεία μας. Αυτά...
Υπάρχει ένα πολύ διαφωτιστικό άρθρο σχετικά με τα παραπάνω στον ιστότοπο The Press Project, που είχε την καλοσύνη η φίλη της στήλης Μαργαρίτα Λ. να μου στείλει. Σας δίνω τον σύνδεσμο: www.thepressproject.gr/article/93731/I-katastasi-ton-pragmaton
Εύχομαι σ' όλους Καλή Ανάσταση με ό,τι αυτό σημαίνει.
Σας ασπάζομαι,
Πάνος Σταθόπουλος.
