Με... έξι χρόνια καθυστέρηση ο αντικαγκελάριος της Γερμανίας, Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, αναγνωρίζει όλα όσα η ελληνική κυβέρνηση έλεγε πριν από την υπογραφή της συμφωνίας του καλοκαιριού με τους δανειστές.

Οντας ο ίδιος ένας εκ των ένθερμων τότε υποστηρικτών του επαχθούς προγράμματος που έχει επιβληθεί στην Ελλάδα, έρχεται σήμερα, με άρθρο του που δημοσιεύτηκε στις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου («Μοντ», «Ελ Παΐς», «Λα Ρεπούμπλικα», στη γερμανική FAZ και στο δικό μας ΑΠΕ), να αναθεωρήσει πλήρως «ενθυμούμενος» εκ των υστέρων την κεντροαριστερή ιδεολογική του τοποθέτηση.

Καταλήγει δε στο συμπέρασμα ότι αν συνεχιστούν οι περικοπές των εισοδημάτων των Ελλήνων πολιτών, αφενός «δεν θα βοηθήσουν την οικονομία να αναπτυχθεί» και αφετέρου το αποτέλεσμα θα είναι «κοινωνικές διαμαρτυρίες που θα κάνουν τη χώρα μη κυβερνήσιμη».

Αρχικά ο Ζ. Γκάμπριελ παραδέχεται ότι το μεγαλύτερο μέρος από τη χρηματοδοτική βοήθεια που δόθηκε στη χώρα μας την περίοδο 2000-2015 επεστράφη απευθείας στους δανειστές.

Γίνεται μάλιστα συγκεκριμένος:

«Από τα πλέον των 200 δισ. ευρώ βοήθειας που πήγε στην Ελλάδα, τα περισσότερα -145 δισ.- πήγαν στους δανειστές για να εξοφληθούν τα παλιά δάνεια».

Επειδή λοιπόν θέλει να είναι «ειλικρινής», σημειώνει ότι «τα τεράστια ποσά έμειναν στον κύκλο του χρέους και δεν συνέβαλαν στην αναγέννηση της ελληνικής οικονομίας».

Και παραδέχεται επί της ουσίας ότι ευημερούν οι αριθμοί, αλλά δυστυχούν οι άνθρωποι, με αποτέλεσμα «την αυξανόμενη δυσαρέσκεια για τα προγράμματα διάσωσης, τόσο σε αυτούς που δίνουν όσο και σε αυτούς που λαμβάνουν τη βοήθεια».

«Αν δεν αλλάξουμε αυτή την πολιτική», σημειώνει, «το αποτέλεσμα θα είναι ακόμη πιο γρήγορη αποσύνθεση στην Ευρώπη κι όχι ανάπτυξη και θέσεις εργασίας στις ενδιαφερόμενες χώρες».

Για να μην αποστεί βεβαίως ολοσχερώς από τις θέσεις του το καλοκαίρι του 2015, ο κ. Γκάμπριελ διατείνεται ότι «στο πρόγραμμα διάσωσης έχει δοθεί μεγαλύτερο βάρος στην ανάπτυξη και την πιο δίκαιη κατανομή των βαρών».

Και εξακολουθεί να θέτει ως όρο τη συνέχιση των «μεταρρυθμίσεων» από πλευράς Ελλάδας, αλλά υπό αυτή την προϋπόθεση «θα χρειαστεί να βρούμε τρόπους να μειώσουμε περαιτέρω τα χρέη της Ελλάδας. Αν θα το πούμε κούρεμα ή θα εφεύρουμε διαφορετικό όνομα, γι’ αυτό δεν έχει σημασία: η Ελλάδα χρειάζεται επειγόντως ελάφρυνση χρέους με τη μορφή περισσότερου χρόνου και μειωμένων επιτοκίων».

Κι εδώ είναι που καταλήγει στο συμπέρασμα ότι σε διαφορετική περίπτωση η χώρα μπορεί να γίνει «μη κυβερνήσιμη».

Το προσφυγικό

Συνδέει μάλιστα το όλο θέμα και με το προσφυγικό χαρακτηρίζοντας «σχεδόν κυνικές τις προειδοποιήσεις των τελευταίων εβδομάδων που λένε στην Ελλάδα να κάνει περισσότερα για να διασφαλίσει τα εξωτερικά σύνορα της Ε.Ε.».

Φυσικό επόμενο να θεωρεί αδιανόητη την έξοδο της Ελλάδας από τη Σένγκεν, υποστηρίζει πως «η απειλή κατά της Ελλάδας από τους συντηρητικούς που θέλουν να χτίσουν φράκτες κατά μήκος των συνόρων με την ΠΓΔΜ δεν είναι λύση» και επαναπροτείνει «πλήρη καταγραφή, επαρκή διαμονή και μια συντεταγμένη κατανομή των προσφύγων».