Καλώς ήρθατε στην Αμερική...

... στη γη των ελευθέρων και στην πατρίδα των γενναίων. Αυτά είναι γραμμένα ανάμεσα σε άλλα στον εθνικό ύμνο των ΗΠΑ. Στη χώρα λοιπόν που γεννήθηκε και αναπτύχθηκε εξ ολοκλήρου από μετανάστες -αφού βεβαίως αυτοί κατέσφαξαν τον γηγενή πληθυσμό και στηρίχτηκαν στη δουλεία, μην το ξεχνάμε- ο νυν πρόεδρός της έχει εγκαινιάσει την πολιτική "μηδενικής ανοχής" απέναντι στους μετανάστες που έρχονται παράνομα από τις γύρω φτωχές κατά τεκμήριο χώρες, αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον γι' αυτούς και τα παιδιά τους. Ο αναίσθητος αυτός βαψομαλλιάς με τη γελοία ξανθιά φράντζα, στο πλαίσιο του νομοσχεδίου που προωθούσε, επέτρεπε στις αρμόδιες Αρχές (αστυνομία συνόρων κ.λπ.) να διαχωρίζουν τα παιδιά των μεταναστών από τους γονείς τους, τα οποία στη συνέχεια οδηγούντο σε ειδικά στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Το εξώφυλο που βλέπετε έκανε αίσθηση ακόμη και στους υποστηρικτές του Τραμπ. Έτσι και ευτυχώς κάτω από ένα διογκούμενο κύμα κατακραυγής εντός και εκτός Αμερικής αφενός καταψηφίστηκε από τη Βουλή των Αντιπροσώπων ένα από τα προωθούμενα νομοσχέδια (αφορούσε τους λεγόμενους dreamers) και αφετέρου εκεί στο οβάλ γραφείο καλοσκέφτηκαν το πολιτικό κόστος -δεν υπάρχουν άλλες ευαισθησίες, μην περιμένετε, αρκεστείτε σε αυτό- και σταμάτησαν την κατάπτυστη πρακτική τους.

Προδημοσίευση του εξωφύλλου

Μάλιστα, κατά σύμπτωση, μόλις χθες γιορτάστηκε και η Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων! Υπενθυμίζω ποιος είναι ο ορισμός των προσφύγων σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο: "Πρόσφυγες είναι οι άνθρωποι που δεν μπορούν ή δεν θέλουν να επιστρέψουν στις χώρες τους, εξαιτίας βάσιμου φόβου δίωξης, με βάση τη φυλή, το θρήσκευμα, τις πολιτικές τους πεποιθήσεις, την εθνικότητά τους ή τη συμμετοχή τους σε μία ιδιαίτερη κοινωνική ομάδα". 

Φυσικά διαχωρίζω πρόσφυγες και οικονομικούς μετανάστες, αλλά μήπως η φτώχεια δεν είναι μια μορφή βίας και μάλιστα ακραίας; Και όλοι μας παρατηρούμε τα τελευταία χρόνια πώς φέρονται στους πρόσφυγες... Έχει ακυρωθεί στην πράξη ο ανθρωπισμός, ο σεβασμός στον πόνο του άλλου και στα στοιχειώδη διακαιώματά του. Ποιοι οικονομικοί μετανάστες; Ψιλά γράμματα... Τι είδους κόσμος έχουμε απογίνει;