«Ξεχάστε οριστική συμφωνία με τη συμμετοχή του ΔΝΤ μέχρι το επόμενο Eurogroup της 24ης Μαΐου» είναι το έμμεσο αλλά σαφές μήνυμα που έστειλε χθες ο εκπρόσωπος του Ταμείου, Τζέρι Ράις, στην Ευρώπη αλλά κυρίως στην Αθήνα, λίγα 24ωρα πριν από την κρίσιμη συνάντηση.

Ανώτατος αξιωματούχος του Ταμείου, λίγη ώρα μετά την ενημέρωση των δημοσιογράφων στην Ουάσινγκτον, είπε στην «Εφ.Συν.» τη χαρακτηριστική φράση: «Στεκόμαστε αμετακίνητοι στις θέσεις μας».

Ολα δείχνουν ότι το Ταμείο είναι αποφασισμένο να παίξει κυριολεκτικά με τα νεύρα τόσο της Αθήνας όσο και της Ευρώπης. Η κίνηση συμβολικού χαρακτήρα είναι ότι το Ταμείο δεν θα εκπροσωπηθεί και πάλι από τη γενική διευθύντρια του ΔΝΤ, αλλά από τον ανεπιθύμητο για την ελληνική πλευρά Πολ Τόμσεν.

Η κίνηση ουσιαστικού χαρακτήρα -ακόμα χειρότερα- είναι ότι ο κ. Ράις άφησε με πολιτικά έντεχνο τρόπο όλα τα ζητήματα ανοιχτά, δίνοντας το στίγμα ότι καμία πλευρά δεν πρέπει να θεωρεί για κανένα από τα ανοιχτά θέματα τη συγκατάθεση του Ταμείου δεδομένη.

Από τη χθεσινή ενημέρωση των Ελλήνων δημοσιογράφων στην Ουάσινγκτον φάνηκε ξεκάθαρα ότι όσο το ΔΝΤ κατεβάζει τον πήχη των προσδοκιών για μια τελική συμφωνία στις 24 Μαΐου με τη συμμετοχή του τόσο ανεβάζει τον πήχη των δικών του απαιτήσεων, οι οποίες δεν πρέπει να θεωρούνται κατ’ ανάγκην επιζήμιες για τα συμφέροντα της χώρας μας για τους εξής δύο λόγους:

❷ Στο θέμα του χρέους: είναι θετικό από την οπτική της Ελλάδας που το Ταμείο δείχνει να μη συμβιβάζεται με πρόχειρες λύσεις, όπως εκείνες που υιοθετήθηκαν τον Νοέμβριο του 2012. Ο κ. Ράις ανέφερε χθες μερικές από τις προτάσεις που βρίσκονται ήδη σε επεξεργασία, όπως η επιμήκυνση της αποπληρωμής των δανείων και η δραστική μείωση των επιτοκίων των ελληνικών δανείων, ενώ εμμέσως επιβεβαίωσε ρεπορτάζ σύμφωνα με το οποίο το ΔΝΤ βλέπει πολύ θετικά το ενδεχόμενο εξαγοράς των δανείων του από τον ESM.

❸ Στο θέμα του πρωτογενούς πλεονάσματος ύψους 3,5%, στην επίτευξη του οποίου έχει συναινέσει η Αθήνα για πολλά χρόνια μετά το 2018: είναι ίσως θετικό το γεγονός ότι το ΔΝΤ χθες από την αμερικανική πρωτεύουσα τάχθηκε για μία ακόμα φορά υπέρ της αναθεώρησης προς τα κάτω του συγκεκριμένου στόχου, λέγοντας ότι «δεν πρέπει να επιβληθεί μεγαλύτερη λιτότητα στην Ελλάδα».

Δεν είναι όμως μόνο τα δύο παραπάνω ανοιχτά ζητήματα που εντείνουν τις προστριβές μεταξύ Ευρώπης και ΔΝΤ.

Υπάρχει και ο αυτοματοποιημένος κόφτης δαπανών, επινόησης Σόιμπλε ώστε να πειστεί το ΔΝΤ να βάλει την υπογραφή του στο νέο ελληνικό πρόγραμμα, που δημιουργεί και νέα εστία αντιδικίας του Ταμείου με την Αθήνα αυτή τη φορά.

Ο Πολ Τόμσεν -που σύμφωνα με πληροφορίες έχει ενημερώσει το Δ.Σ. του Ταμείου σχετικά- ζητάει αυστηρή συγκεκριμενοποίηση των μέτρων του κόφτη, ώστε εφόσον προκύψει ανάγκη ενεργοποίησής του οι περικοπές να αφορούν κατά προτεραιότητα τσεκούρωμα σε μισθούς και συντάξεις και όχι νέες αυξήσεις φόρων που φέρεται να έχει εισηγηθεί η Αθήνα.

Το συμπέρασμα όλων αυτών δεν έχει να κάνει με μια κόντρα Σόιμπλε-ΔΝΤ. Εχει να κάνει με αυτό που άφησε να εννοηθεί χθες το ΔΝΤ: πως είναι άγνωστο το χρονοδιάγραμμα και το περιεχόμενο μιας τέτοιας συμφωνίας.