Οι επενδυτές του όλα τζάμπα..

2017-10-05 22:25

 Αναφέρομαι φυσικά σε εκείνους τους επιχειρηματίες, τους επενδυτές, που επιθυμούν διακαώς να μας... ξεστραβώσουν με τις απαστράπτουσες αλήθειες που μας σερβίρουν με ακαταμάχητο πλουραλισμό (θυμάστε τότε στο δημοψήφισμα του '15;) από τα κανάλια τους. Τώρα εξανέστησαν, γιατί τους φάνηκε μικρός ο αριθμός των προς αδειοδότηση καναλιών και πολλά τα λεφτά για την κάθε άδεια! Πριν από έναν χρόνο είχαν ανεβεί στα κάγκελα εξαιτίας του (ατυχούς) νόμου Παππά και είχαν προσφύγει εναντίον του στο ΣτΕ ζητώντας την ακύρωσή του και καταλογίζοντας δόλο και αυταρχισμό στην κυβέρνηση, γιατί δεν προχωρούσε στη σύσταση του ΕΣΡ. Εμμέσως αναγνώριζαν την ουσιαστική και αποκλειστική αρμοδιότητα της ανεξάρτητης αυτής αρχής για όλα τα θέματα της αδειοδότησης. Τώρα όμως οι συγκεκριμένες αποφάσεις του ΕΣΡ (αριθμός αδειών-τίμημα) δεν τους αρέσουν και... "ήρθα κι απόψε στα σκαλοπάτια σου" (του ΣτΕ), ζητώντας αγάπη και κατανόηση. Τα χρυσά μου, μη μου τα στενοχωρείτε... 

Διαβάστε το παρακάτω επίκαιρο άρθρο από τη σημερινή Εφημερίδα των Συντακτών

 

 

 

Μια νέα πρόκληση προς την κοινωνία και την πολιτεία εκδηλώθηκε χθες από τους καναλάρχες. Με προσφυγή τους στο Συμβούλιο της Επικρατείας επιχειρούν να προσβάλουν την απόφαση του ΕΣΡ αναφορικά με τον επικείμενο διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες. Υποστηρίζουν πως οι επτά άδειες που θα διατεθούν είναι περιοριστικός όρος, που έρχεται σε αντίθεση με τις αρχές του ανταγωνισμού. Θεωρούν, επίσης, υπερβολική την τιμή εκκίνησης των 35 εκατ. ευρώ.

Προφανώς θέλουν να δοθούν απεριόριστες άδειες ή ένας πολύ μεγάλος αριθμός, ώστε η τιμή της κάθε μίας να πέσει στο χαμηλότερο δυνατό σημείο. Ουσιαστικά να «αγοράσουν» δωρεάν. Και στην περίπτωση που δεν καταφέρουν να πετύχουν τον στόχο τους μέσω του αριθμού των αδειών, επιδιώκουν να φτάσουν στο «τζάμπα» κατεβάζοντας την τιμή εκκίνησης.

Οι ίδιοι άνθρωποι -μαζί με όσους δραστηριοποιούνται στα μέσα ενημέρωσης- με διάφορα προσχήματα αρνούνται να συμφωνήσουν στη βασική υποχρέωσή τους για καταβολή εργοδοτικής ασφαλιστικής εισφοράς ώστε να σωθεί και να καταστεί βιώσιμος ο ΕΔΟΕΑΠ, που ουσιαστικά έχει φτάσει στο «και πέντε». Αρκετοί, μάλιστα, έχουν συσσωρευμένα παλιά χρέη στο Ταμείο των εργαζομένων στα μέσα ενημέρωσης.

Ουσιαστικά έχουμε να κάνουμε με την «επιχειρηματική» τάξη του «τζάμπα», που τα θέλει όλα δικά της. Χωρίς να πληρώνει τίποτε ή με ψίχουλα θέλει τη λεγόμενη τέταρτη εξουσία, που δεν είναι θεσμοθετημένη, για να ελέγχει τις άλλες τρεις, που είναι θεσμοθετημένες και συνταγματικά κατοχυρωμένες ως πυλώνες του δημοκρατικού πολιτεύματος. Θέλει να ξεζουμίζει όσους εργάζονται και να τους πετάει στον δρόμο ανά πάσα στιγμή -όπως κάνει όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης, αλλά και νωρίτερα. Θέλει, τέλος, μια εκτελεστική εξουσία που να την εξυπηρετεί και αν είναι δυνατόν να την πληρώνει και από πάνω.

Ετσι έμαθαν. Αυτό ήταν το σύστημα των μέσων ενημέρωσης, τουλάχιστον στη μεταπολιτευτική εποχή. Η εξεταστική επιτροπή της Βουλής που ασχολήθηκε με τον βίο και την πολιτεία του, το ξεγύμνωσε πλήρως. Τα πρακτικά της είναι αδιαμφισβήτητος μάρτυρας αυτής της κατάστασης, αλλά μέχρι σήμερα δεν βρέθηκε ένας δικαστής να απαγγείλει κατηγορίες για όσα συνέβησαν. Θα επιτρέψουμε να ξανασυμβούν; Η κυβέρνηση και τα δημοκρατικά κόμματα να αναλάβουν τις ευθύνες τους.