Παγκόσμια ημέρα ποίησης

2016-03-22 20:29

Χθες γιορτάστηκε σ' όλο τον κόσμο η ποίηση και αυτό το μπλογκ δεν μπορεί να απουσιάσει. Νομίζω ότι ο καλύτερος τρόπος είναι να παραθέσω μερικά ποιήματα, όσο το δυνατόν αντιπροσωπευτικότερα της μεγάλης αυτής τέχνης. Μακάρι να μπορούσα να συμπεριλάβω όλα όσα με έχουν δονήσει στον ένα ή στον άλλο βαθμό στην πάροδο του χρόνου. Επειδή, δυστυχώς, αυτό δεν γίνεται θα βάλω λίγα που, μαζί με τα πολλά που δεν μνημονεύονται εδώ, θα επιβεβαιώσουν τη σπουδαιότητα να διαβάζει κανείς ποίηση. Για να παραφράσω λίγο τον Χάρη Βλαβιανό, διαβάζω ποίηση "Επειδή η ζωή είναι ένα ημιτελές ποίημα, γεμάτο κενά, που μάταια προσπαθώ να το ολοκληρώσω" και για να βρω το νόημά του, συμπληρώνω με τη σειρά μου. Ή όπως λέει ο Τίτος Πατρίκιος:                                                                                                                           

 
Εκεί που αναρωτιέσαι για πράγματα  
που για πρώτη φορά αντικρίζεις 
για πράγματα χιλιοειπωμένα που έχουν πια περάσει 
για πράγματα που ξαφνιάζουν κι ας γίνονται κάθε μέρα 
για πράγματα που έλεγες δε θα συμβούν ποτέ 
και τώρα συμβαίνουν μπρος στα μάτια σου
 γι’ άλλα που επαναλαμβάνονται μ’ ελάχιστες παραλλαγές 
για πράγματα που πουλιούνται μόλις πιάσουν κατάλληλη τιμή 
για πράγματα που σάπισαν με το πέρασμα του καιρού 
ή που ήσαν σάπια απ’ την αρχή και δεν το έβλεπες 
εκεί που απορείς για πράγματα που μπόρεσες να κάνεις 
για πράγματα σοβαρά ή ανόητα που ρίσκαρες τη ζωή σου 
για πράγματα σημαντικά που τα κατάλαβες αργότερα 
για πράγματα που τα φοβήθηκες 
κι απέφυγες ν’ αναλάβεις 
για πράγματα που τα προγραμμάτισες και δε σου βγήκαν 
γι’ άλλα που τα σχεδίασαν άλλοι και βγήκαν διαφορετικά 
για πράγματα που σου έτυχαν χωρίς να τα περιμένεις 
για πράγματα που μόνο τα ονειρεύτηκες 
και κάποτε, μία στις χίλιες πραγματώθηκαν…
 
Εκεί πάνω σε βρίσκει η ποίηση.
 
Από την συλλογή ποιημάτων Σε βρίσκει η ποίηση, εκδόσεις ΚΙΧΛΗ
 

Θα ήθελα να προσθέσω και το ποίημα του Μανόλη Αναγνωστάκη, από το οποίο άντλησα την ονομασία του μπλογκ που αυτή τη στιγμή διαβάζετε: 

                                                                                          ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ

Οι πολιτείες ήτανε λευκές, οι νύχτες φορτωμένες βαριές αναμνήσεις 
Θολά προμηνύματα για κάποια μακρινά κι αναπότρεπτα ταξίδια
 Τώρα πια δεν φωνάζω τώρα πια δε σκέφτομαι κάτι σταμάτησε μέσα μου 
Μπορώ να δω τη μορφή μου στον καθρέφτη, μπορώ να διακρίνω μια μάσκα χλωμή κι ολότελα ξένη. 
Θά 'ρθω μια μέρα, γυμνός απ' αγάπη και μίσος  
Αλύγιστος κι αδυσώπητος, μ' οδηγό τη σιωπή μου και σύντροφο. 
Φίλε: αν νομίζεις πως δεν ήρθα πάλι αργά, δείξε μου κάποιο δρόμο 
 Εσύ που ξέρεις τουλάχιστον πως γυρεύω ένα τίποτα για να πιστέψω πολύ και να πεθάνω.
 

Και ένα ποίημα του Άρη Αλεξάνδρου:

ΤΟ ΜΑΧΑΙΡΙ

Όπως αργεί τ' ατσάλι να γίνει κοφτερό και χρήσιμο μαχαίρι
έτσι αργούν κ' οι λέξεις ν' ακονιστούν σε λόγο.
Στο μεταξύ
όσο δουλεύεις στον τροχό
πρόσεχε μην παρασυρθείς
μην ξιπαστείς
απ' τη λαμπρή αλληλουχία των σπινθήρων.
Σκοπός σου εσένα το μαχαίρι

Άρης Αλεξάνδρου, ΠΟΙΗΜΑΤΑ (1941-1974), εκδόσεις ΥΨΙΛΟΝ 

Και κλείνω το ελάχιστο αυτό αφιέρωμα στην ποίηση με στίχους του Τσαρλς Μπουκόφσκι, σε μετάφραση Σώτης Τριανταφύλλου από την ποιητική του συλλογή Η λάμψη της αστραπής πίσω απ' το βουνό: 

                                                                               Ζωή στο μισό κέλυφος

το προφανές θα μας σκοτώσει,   
το προφανές μας σκοτώνει   
η τύχη μας εξαντλήθηκε   
όπως πάντα ανασυντασσόμαστε   
και περιμένουμε.   
Δεν έχουμε ξεχάσει πώς να  παλεύουμε.   
Αλλά η πολύχρονη μάχη μας έχει κουράσει.   
το προφανές θα μας σκοτώσει,   
μας έχει καταβροχθίσει κιόλας το προφανές.   
εμείς το επιτρέψαμε.   
καλά να πάθουμε.   
ένα χέρι κινείται στον  ουρανό.   
Μια εμπορική αμαξοστοιχία περνάει μες την νύχτα.   
Οι φράχτες είναι ξεχαρβαλωμένοι.   
Η καρδιά μένει μονάχη.   
Το προφανές θα μας σκοτώσει.   
Περιμένουμε, στερημένοι από όνειρα.

 

Τελειώνοντας παραθέτω έναν αφορισμό του σπουδαίου Τ.Σ. Έλιοτ για την ποίηση που δεν νομίζω ότι χρειάζεται ανάλυση, απλώς βιώνεται:

"Η αληθινή ποίηση μπορεί να επικοινωνήσει με τον αναγνώστη πριν την κατανοήσει".

 

 


 

 

Πίσω