Πέρασαν δυο χρόνια...

2017-01-28 12:10

Στο φύλλο της Εφημερίδας των Συντακτών της 25ης Ιανουαρίου δημοσιεύτηκε μια συνέντευξη του πρωθυπουργού Αλ. Τσίπρα. Για την ιστορία, την πήραν οι δημοσιογράφοι Τ. Παππάς και Ν. Σβέρκος. Οι ερωτήσεις που τέθηκαν και οι απαντήσεις που δόθηκαν ήταν στο πλαίσιο του απολογισμού δύο χρόνων διακυβέρνησης από την Πρώτη Φορά Αριστερά όπως έχει επικρατήσει να αποκαλείται, έστω κι αν δεν είναι μόνη της. Ομολογώ ότι τη διάβασα με προσοχή, όχι τόσο για να γίνω σοφότερος, όσο με την προσμονή να ακούσω ένα τίμιο και ειλικρινές mea culpa πέρα από πολιτικές σκοπιμότητες, τακτικισμούς και υπολογισμούς. Για άλλη μια φορά δεν άκουσα τίποτα σχετικό. Στη σχετική ερώτηση που του τέθηκε με πολύ ευγενικό και λεπτό τρόπο είναι αλήθεια, ουσιαστικά δεν δίνει καμιά απάντηση. Επίσης αναρωτήθηκα σε ποιους απευθύνεται αυτή η συνέντευξη. Μήπως σ' εκείνους τους  ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ που έχουν χάσει τις ελπίδες τους και σήμερα καταγράφονται στις δημοσκοπήσεις μεταξύ άκυρου, αποχής και αναποφάσιστων; Μήπως στα κουρασμένα, απογοητευμένα και ευρισκόμενα σε σύγχυση μέλη του ΣΥΡΙΖΑ που αναρωτιούνται πώς φτάσαμε ως εδώ και αν τα πράγματα μπορούσαν να είναι διαφορετικά; Ερωτήματα, πολλά ερωτήματα περιμένουν την απάντησή τους για τα δύο αυτά χρόνια. Όπως επίσης και ερωτήματα για το μέλλον που μας περιμένει. Καλύτερα όμως διαβάστε τη συνέντευξη...

«Δεν με φοβίζουν οι εκλογές, αλλά τώρα δεν έχουν νόημα»

  

Δύο χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την πρώτη εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας απαντά στην «Εφ.Συν.» για την υπογραφή του τρίτου μνημονίου και το ενδεχόμενο εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη, τις διαπραγματεύσεις για τη δεύτερη αξιολόγηση, τις συμμαχίες στην Ευρώπη, τη Γερμανία και την Ευρωπαϊκή Ενωση. Ο πρωθυπουργός τοποθετείται όμως και για το Παράλληλο πρόγραμμα, τις συζητήσεις για το Κυπριακό και τη μάχη ενάντια στη διαπλοκή.

Δεν με ενοχλεί η κριτική των εφημερίδων. Περισσότερο με ενοχλεί που πολλοί συνάδελφοί σας, στο όνομα μιας στενής συντεχνιακής προσέγγισης, δεν κατανοούν ότι άλλο η ελευθερία του Τύπου κι άλλο η ασυδοσία της διαπλοκής

Με ρωτάτε εάν σκέφτηκα ποτέ να θέσω εγώ θέμα εξόδου της χώρας μας από την ευρωζώνη. Αυτό δηλαδή που έθετε ο πιο σκληρός εκπρόσωπος της άλλης πλευράς; Μα αυτό θα ήταν ή ανοησία ή πραγματική προδοσία.

Θα ήταν καταστροφικό για τους εργαζόμενους, που θα έβλεπαν την αγοραστική τους δύναμη και το βιοτικό τους επίπεδο να καταρρέει, αλλά και συνολικά για την οικονομία της χώρας και τη θέση της στον διεθνή καταμερισμό εργασίας

● Πέρασαν δύο χρόνια από την πρώτη εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ. Σύμφωνα με την αντιπολίτευση, είστε πια καθεστώς, κάνετε και θα κάνετε τα πάντα για να παραμείνετε στην εξουσία κι αυτό είναι εις βάρος της χώρας. Από αριστερή παρένθεση, καθεστώς. Είναι μια σημαντική εξέλιξη…

Το σχέδιο του συστήματος εξουσίας που λεηλάτησε και χρεοκόπησε τη χώρα ήταν πολύ κυνικό αλλά εντέλει αβαθές. Είχαν σχεδιάσει κατά απόλυτο τρόπο τη χρηματοδοτική ασφυξία και την εξώθηση της πρώτης κυβέρνησης της Αριστεράς σε παραίτηση, κάτω από το βάρος του εκβιασμού για έξοδο από το ευρώ.

Οι κύριοι Σαμαράς και Βενιζέλος, άλλωστε, είχαν απόλυτη επίγνωση ότι η έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη δεν θα ήταν ατύχημα αλλά επιθυμία του Γερμανού υπουργού Οικονομικών, ο οποίος δεν προσπάθησε ποτέ να κρύψει την προτίμησή του στη λεγόμενη «πυρηνική Ευρώπη».

Δηλαδή, σε μια ευρωζώνη ισχυρών οικονομικά κρατών. Είχαν λογαριάσει μέχρι τελευταίας λεπτομέρειας τα οικονομικά δεδομένα. Γι' αυτό, άλλωστε, ζήτησαν μόνο δίμηνη παράταση του προγράμματος, έχοντας εξαντλήσει όλα τα αποθέματα στα δημόσια ταμεία. Αυτό που δεν λογάριασαν, τελικά, ήταν ο λαϊκός παράγοντας. Η ζωή απέδειξε ότι τις κυβερνήσεις τις ανεβάζει ή τις ρίχνει ο λαός.

Η συνέχεια της συνέντευξης εδώ: www.efsyn.gr/arthro/den-me-fovizoyn-oi-ekloges-alla-tora-den-ehoyn-noima