Πρωταπριλιάτικο...

Την ομιλία περί "καθαρής" και "οριστικής" εξόδου από τα μνημόνια την έκανε ο Αλ. Τσίπρας χθες από το Λαύριο. Ομολογώ ότι καλύτερα θα ήταν να την έκανε σήμερα. Θα ταίριαζε εθιμικά με τη μέρα που όλοι λίγο ή πολύ προσπαθούν να πουν την πιο πετυχημένη "αληθινή" είδηση. 

Γιατί τι άλλο από πρωταπριλιάτικο αστείο ακούγεται αυτή η υπόσχεση του πρωθυπουργού μας. Είναι τόσο απίθανος και εξωφρενικός ο ισχυρισμός ότι η χειμαζόμενη και γονατισμένη παραγωγικά οικονομία μας και κατ' επέκταση η ελληνική κοινωνία θα αντέξουν τα υψηλότατα πρωτογενή πλεονάσματα του 3,5% για μια πενταετία και μετά, για τις επόμενες δεκαετίες, του 2%, δίχως καμία ουσιαστική μείωση του συνθλιπτικού δημοσιονομικού χρέους. Ακούγεται τόσο απίθανο και σουρεαλιστικό όσο και και τα βραβεία "εταιρικής υπευθυνότητας" που -ως γνωστόν- κατέκτησαν πριν από έναν μήνα και κάτι οι εταιρείες Novartis και Ελληνικός Χρυσός. Δηλαδή τελειώνουμε με τα μνημόνια και προχωρούμε πλησίστιοι προς την ποθητή ανάπτυξη και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα...

Και οι χιλιάδες επί χιλιάδων πλειστηριασμοί, για παράδειγμα, που έχει η κυβέρνηση αποδεχτεί να κάνει φέτος και τα επόμενα χρόνια εντάσσονται στο πλαίσιο της καθαρής και οριστικής εξόδου από τα μνημόνια; Αλλά και η ίδια η "τοξική" και "αντιαναπτυξιακή" (λόγια του ίδιου του πρωθυπουργού μας) φύση των μνημονίων πού πήγε; Μήπως τα άγγιξε η καλή νεράιδα των παραμυθιών και έγιναν "αβλαβή" και "αναπτυξιακά";

Προφανώς  ο ΣΥΡΙΖΑ εδώ και καιρό απέκτησε -επιτέλους και λίγη ειλικρίνεια- την ιδιοκτησία του εφαρμοζόμενου μνημονιακού προγράμματος και γι' αυτό τόση "αισιοδοξία" και "φιλότιμη" προσπάθεια αντιστροφής της πραγματικότητας. Έτσι όλα αυτά που διαλύουν μια κοινωνία -τουλάχιστον αυτά λέγανε οι αναλύσεις- τώρα θα εφαρμοστούν με χαρά και μπόλικη αισιοδοξία. Οχ, τι άλλο θα ακούσουμε...