Το χιούμορ στον καιρό της πανδημίας

"Ο ασφαλέστερος τρόπος να υπονομεύσεις το κύρος σου είναι το γέλιο",   Χάνα Άρεντ (1906-1975)

Δεν υπάρχει τίποτα πιο θεραπευτικό και παρηγορητικό από ένα βροντερό γέλιο. Ίσως μόνο ο οργασμός να το συναγωνίζεται στις θετικές και ευεργετικές ουσίες που απελευθερώνονται εντός μας. Για σκεφτείτε πόσο σωματικό είναι το γέλιο. Δονείται όλο μας το κορμί σε τέτοιο βαθμό, ώστε μετά από κάποια ώρα να πονάνε οι μύες μας. Σε περιπτώσεις παρατεταμένου γέλιου έχουν προκληθεί σοβαρά προβλήματα υγείας. Ξέρετε, υπάρχουν και κάποιες σχολές ομαδικής ψυχοθεραπείας, οι οποίες σε διδάσκουν και σε κατευθύνουν να γελάς με όλο σου το κορμί. 

Ποτέ στη ζωή μου δεν συμπάθησα και δεν εμπιστεύτηκα τους σοβαροφανείς, τους αγέλαστους άνθρωπους, αυτούς που το χειλάκι τους, αντί να σκάει σ' ένα κακαριστό γελάκι, σουφρώνει σε μια επίδειξη απαρέσκειας και ανωτερότητας. Το γέλιο συνήθως το μισούν οι εξουσίες. Ιδιαίτερα όταν τις πιάνουν με τα βρακιά στη μέση της γάμπας και τον πισινό έκθετο στην αποκάλυψη κάποιου σκανδάλου, κάποιας λοβιτούρας που δεν θέλουν να αποκαλυφθεί. Είμαι βέβαιος ότι θα έχετε ακούσει τα διάφορα "αντισοβιετικά" ανέκδοτα που κυκλοφορούσαν από στόμα σε στόμα και κυριολεκτικά έκαναν φύλλο και φτερό τον υποτιθέμενο σοσιαλισμό που διακονούσαν εκείνες οι χώρες. Για παράδειγμα, σ' ένα ανέκδοτο από τη σοσιαλιστική Πολωνία, ένας υποψήφιος πελάτης μπαίνει σ' ένα κατάστημα και ρωτάει: "Προφανώς δεν έχετε βούτυρο - ή μήπως έχετε;" Η απάντηση: "Συγγνώμη, αλλά είμαστε το κατάστημα που δεν έχει χαρτί υγείας, το άλλο στον δρόμο απέναντι είναι αυτό που δεν έχει βούτυρο".* 

Στις παράξενες μέρες που περνάμε, κλεισμένοι στα ατομικά μας καταφύγια και με εξόδους αυστηρά προκαθορισμένες, το γέλιο είναι τόσο απαραίτητο για τη ζωή όσο το οξυγόνο που περιέχεται στον αέρα. Ευτυχώς δεν λείπουν οι αιτίες που το προκαλούν. Πολύ πρόσφατα μια κυβερνητική πατάτα μάς έκανε να γελάσουμε πολύ. Στον αντίποδα, δεν νομίζω να γέλασε κανένα από την κυβέρνηση. Η σκέψη και μόνο να φαντάζεσαι τα μούτρα του Βρούτση και του Αδώνιδος προκαλεί ακόμη μεγαλύτερη έκρηξη γέλιου. Γιατρέ μου, τα νεφρά μου...

Τα γεγονότα τώρα είναι γνωστά και πρόσφατα, άρα δεν χρειάζεται να τα επαναλάβω. Οπότε σας προτρέπω να απολαύσετε τον γνωστό Χριστόφορο Ζαραλίκο σ' ένα επεισόδιο του ZaraLeaks tv με τον αποκαλυπτικό τίτλο "Δεν υπάρχει σκάνδαλο". Ήδη μπορώ ν' ακούσω τα γέλια σας. Αμέσως μετά, σας έχω μπόνους υλικό, σαν επιδόρπιο. Τον έναν και μοναδικό Άδωνι Γεωργιάδη σε μια ρετροσπεκτίβα. Σε ένα Best of. 

Ακατάληπτα , ε; Κάτι σαν τη γραμμική Β΄...

* Το ανέκδοτο προέρχεται από το βιβλιαράκι με τίτλο Τα ανέκδοτα του Ζίζεκ, που το έχει γράψει ο ίδιος, από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.